Wierenga, Pieter: Voeden en opvoeden van Nieuwetijdskinderen”

Overal zijn diploma’s voor, behalve voor ouders - terwijl dat kennelijk de allerbelangrijkste baan op aarde is.

Dit boek gaat niet over het ‘dresseren’ van kinderen, maar laat zien dat zodra de kinderen van deze tijd problemen vertonen, de oplossing daarvan te vinden is in hun directe omgeving. Daarom is het ook zo belangrijk dat ouders in de eerste plaats goed voor zichzelf zorgen in het belangrijke proces van opvoeden. De veelbelovende kinderen van deze tijd hebben grote behoefte aan een veilige plek, waar ze bij betrouwbare, rotsvaste ouders de gelegenheid krijgen een gezond fundament voor hun latere leven te bouwen. In padvinderstermen vertaald: ‘dat de kinderen een gezonde geest in een gezond lichaam ontwikkelen’. Daarvoor is een stevige en eerlijke begeleiding onontbeerlijk, naast gezonde voeding natuurlijk. Kortom: een boek over een voedende opvoeding voor alle betrokkenen.

In dit boek komen regelmatig kinderen zelf aan het woord over hun opvoeding. Ze kunnen daarbij eindelijk eens hun kant van de zaak belichten. Weliswaar achteraf en niet rechtstreeks: het blijven stiefkinderen. Hun commentaar op de opvoeding bevat letterlijk veel ongehoords. Menig wenkbrauw zal omhoog gaan bij het lezen van de ingenieuze wijzen waarop kinderen strategieën ontwikkelen om onoverbrugbare misverstanden bij de opvoeding te overleven. Ze vormen dan afgesplitste innerlijke kinderen die ‘baas’ worden van een zelfgekozen strategie. Hun rapportage van wat er indertijd gebeurde, is uitermate instructief voor ploeterende ouders. Het enorme aantal misverstanden tussen opvoeder en kind komt voor het voetlicht. Duidelijk wordt dat gemakzucht bij het opvoeden aan de wieg staat van veel later ongemak.

Anita schrijft: “Met een ander vriendinnetje proberen we op allerlei manieren contact te maken met onze echte ouders. We willen dat ze ons weer komen halen. We maken drankjes en laten ballonnen op met brieven eraan.”
Onno in zijn brief: “Van mijn eerste jaren herinner ik me het meest de momenten met mijn moeder. Maar ook dat ze dreigde weg te lopen als ik niet lief was. Ze pakte een keer haar koffer om mij te tonen dat ze het meende.”

 

klik op de afbeeldingen om deze vergroot weer te geven.

Klik hier om reacties van lezers te bekijken.

Reactie van een lezeres:
Het was een vreemde gewaarwording het boek te lezen. Probeer je het van voor tot achter door te lezen met voornamelijk je hoofd, dan lukt dat niet. Ik kwam er op die manier moeizaam doorheen, het was taai, ik begreep wel wat er op papier staat maar het kwam niet door of aan of hoe je dat ook wilt uitdrukken.

Ga je het echter lezen zoals het uitkomt, met je gevoel, dan raakt het je en komt binnen. En dan maakt het niet meer uit dat er herhalingen in staan. Je neemt immers een stukje, leest dat en laat het op je inwerken; lees je datzelfde stuk een volgende keer, dan haal je daar weer heel andere dingen uit.

Als ik als moeder van twee inmiddels ‘volwassen’ dochters dit boek lees, zijn er veel momenten dat ik pijnlijk geconfronteerd word met mijn eigen falen als opvoeder. Gelukkig zijn er ook stukjes waarin ik opgelucht kan verzuchten ‘dat heb ik intuïtief dan toch goed aangevoeld en gedaan’. Dit zijn vast de momenten geweest dat ik vanuit mijn gevoel gehandeld heb.

Al met al vind ik het een verrijkend boek, mits je het op de juiste manier leest, dus met je gevoel. Het geeft veel handreikingen tot bespiegeling en pijnpunten, zonder loodzwaar te worden. Lees je het echter alleen met je denkhoofd dan wordt het boek haast onverteerbaar door de pijnpunten die het raakt. Agnes

Klik hier om reactieveld te sluiten.

Klik hier om dit boek te bestellen (als particulier).

Klik hier om dit boek te bestellen (als boekhandel).